Pleno BUS A O PUNTAL

A corporación de Neda reuniuse onte nun pleno extraordinario que deu comezo ás nove da mañá para tratar un único punto: unha moción presentada pola oposición para que, a grandes liñas, tómense novas medidas para reclamar melloras no transporte público ao Puntal. Na actualidade a zona cóbrea Arriva co autobús que vai de Ferrol á Coruña, pero a súa frecuencia é moi escasa. Os veciños piden que chegue ao lugar a liña de Tranvías entre a vila e Ferrol.
A efectos de votación, o goberno municipal de Terra Galega e PP -como xa adiantara en comisión- tombou o texto presentado por PSOE, BNG e EU. E, na práctica, o debate converteuse nunha pelexa polos méritos. Porque aínda que o problema aínda non está liquidado, a Xunta anunciou o pasado mércores que en decembro comezará un novo servizo de transporte no lugar mesturando buses de Arriva e Tranvías a modo «experimental». Cos seus resultados estabilizarase logo unha fórmula definitiva.
O alcalde, Ignacio Cabezón (Terra Galega), declarou onte ao termo do pleno que esa era a mellor mostra de que «xa hai unha solución» que responde a que a coalición «fixo os deberes desde que chegou ao goberno nas últimas municipais, con xestións ante a Xunta do bipartito e agora coa do PP». E recordou que antes «non houbo resultados».
A óptica dos grupos da oposición era diametralmente oposta ao final da reunión. Para a socialista Begoña Balsa «o alcalde utilizou o pleno para porse medallas e volveu demostrar que non lle importan nin as opinións nin as inquietudes do resto de grupos». Recordou que na etapa de goberno do PSOE tamén houbo «avances» e anuncios da Xunta «de palabra que non se cumpriron».
Rosa Llago, de EU, sinalou que a moción de onte non tiña como obxectivo «poñer en entredito as xestións do actual goberno» senón «apoiar as reivindicacións dous veciños do Puntal». E censurou: «Agora semella que antes non movíase unha palla non Concello para tratar de resolver isto, cando hai documentación dabondo de que iso non é así».
O nacionalista Manuel Castro, pola súa banda, tamén considerou «unha mágoa» que non se aprobase un texto «que non ía en contra de ninguén, senón en apoio aos veciños do Puntal». Apelou tamén o traballo do BNG «que ata rexistrou iniciativas parlamentarias» sobre o asunto e dixo non fiarse dos anuncios da Xunta, dado que «eu teño un escrito do 2006 non que ou Goberno galego dí case ou mesmo que agora e non se fixo nada».
Os cidadáns
Rubén Río, portavoz da coordinadora cidadá para mellorar o transporte público no Puntal, declarou, por unha banda, que «seguimos vendo moitas ambiguedades en todo isto» e que as prometidas melloras «crerémonolas cando se cumplan, cando cheguen os autobuses>>. Si callan asegurou >>, será grazas as mobilizacións dos veciños, xa que senón non teriemos nada.
A Voz

As declaracions do Director Xeral Sr. Bugarin ( O PP que diga o que queira ), a realidade é esta

La Xunta retrasa hasta el verano el nuevo Plan de Transporte Público
La puesta en servicio del nuevo plan de transporte metropolitano en la comarca, que en teoría está llamado a mejorar el que se activó en el 2005 y supuso la rebaja del precio del billete en los autobuses, volverá a sufrir un retraso.
En la actualidad se trabaja con ese documento inicial prorrogado, ya que su vigencia original era de cuatro años. El bipartito, primero, no fue capaz de culminar su renovación en el calendario adecuado. Ahora, los populares también lo están demorando más de lo previsto.
Tal y como publicó La Voz el 21 de junio, en aquel momento fuentes de la Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas señalaron que entraría en vigor «a finais de ano». Ese plazo queda tumbado.
Así lo indicó ayer en Ferrol el director xeral de Mobilidade, Miguel Rodríguez Bugarín, en el marco de un encuentro con representantes municipales de Ferrol, Ares, Cabanas, Fene, Mugardos, Narón, Neda, Pontedeume y Valdoviño. En esa mesa, según se informó desde la propia Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas, el alto cargo del Gobierno gallego informó de que será «a comenzos do próximo verán» cuando ese documento renovado verá la luz. En otras palabras, ahora tardará medio año más de lo anunciado inicialmente.
En la práctica, supone retrasar la aplicación de las propuestas que realizan los concellos y nuevas ventajas para los usuarios. La Xunta destacó ayer que habrá «medidas tecnolóxicas e investimentos que redundarán nunha mellora dos servizos que ata o de agora se veñen prestando». No se explicitó oficialmente, no obstante, en qué consistirán. Entre ellas se esperan, por ejemplo, nuevos sistemas tarifarios, mejora de infraestructuras como las marquesinas, adaptación de horarios y rutas y la incorporación de Cedeira.
Así, el encuentro de ayer sirvió para prorrogar el convenio del 2005 hasta que entre en vigor el nuevo.

Continuan as mobilizacións dos veciños de O Puntal

Por terceira vez en dúas semanas, os veciños da zona nedense de O Puntal protagonizaron un corte de tráfico para reclamar un mellor servizo de transporte público na área. Actualmente, a concesión no lugar é de Arriva, que a cobre co autobús entre Ferrol e A Coruña. A súa escasa frecuencia non cubre as necesidades cidadás, que piden que esta se incremente ou que chegue até o núcleo a liña de Tranvías que hoxe queda no Camiño do Regueiro, a un quilómetro e medio.
A protesta de onte foi tan pacífica como longa.
Sobre as cinco da tarde os residentes na zona comezaron a congregarse nun paso de peóns do viario que une Neda e Fene. Reuníronse preto dun centenar de persoas que, ás 17.30 horas, fixeron unha cadea humana para cortar o paso do autobús de Arriva con rumbo á cidade herculina. Unha pancarta, un megáfono, chifres, chalecos reivindicativos... Todo servía para que a reclamación fixésese notar.
Non foi até unha hora máis tarde cando se disolveu a protesta e a circulación volveu á normalidade. Agardaron os manifestantes a que chegase o autobús de Arriva en sentido contrario para, deste xeito, paralizar os dous e focalizar as protestas, neste caso, cara a esa compañía. Non se evitou, no entanto, que os centos de vehículos que accedían ao lugar nas dúas direccións desen volta e buscasen alternativas por outras pistas próximas. Isto solucionou o problema de que se producisen retencións quilométricas, pero non impediu que a zona se convertese nun enorme foco de colapso.
Foi media hora despois de que se iniciase o corte cando se acudiron no lugar axentes da Garda Civil e de Tráfico. Os primeiros reclamaron autorización aos cidadáns para a súa protesta. Mostróuselles unha comunicación enviada o xoves á Subdelegación do Goberno informando da súa intención de mobilizarse. Os segundos axudaron a regular o tráfico.
Até os veciños indicaban amablemente aos condutores que se baixaban para preguntar por onde escapar do lugar. A obxectivo era deter aos autobuses de Arriva. E conseguiuse.
Os froitos das protestas, no entanto, fanse esperar. Os cidadáns agardan que sexa xa por pouco tempo.

Os veciños do Puntal piden o bus

A falta dun servizo de transporte público adecuado recrudeceo as protestas que emprenderon os veciños de O Puntal, en Neda. Se o pasado venres cortaban o tráfico durante un cuarto de hora nese lugar, este xoves día 17 de outubro fixeron o mesmo no centro da vila, xusto fronte ao Concello, en dúas ocasións en menos de trinta minutos.
Todo desenvolveuse de forma pacífica, aínda que se provocaron importantes retencións de vehículos. De 12.20 a 12.30, e tras unha concentración previa, os cidadáns bloquearon a estrada principal do municipio cando ía pasar o autobús de Tranvías que une a zona con Ferrol. é, precisamente, o que queren que chegue até O Puntal. Na actualidade queda quilómetro e medio antes,
no Camiño do Regueiro.
Pouco despois, ás 12.35, repetiron a operación cando se achegou o vehículo de transporte colectivo de Arriva. é esa compañía a que ten a concesión na zona e cúbrea co coche que fai a ruta Ferrol-A Coruña, aínda que a súa frecuencia é moi escasa e, para os residentes de O Puntal, o servizo é deficiente.
Aproveitaron a manifestación, tamén, para solicitar a colaboración do Concello e, en concreto, a do alcalde. Con berros de «Cabezón, solución!» e «Cabezón, sal ao balcón!», en alusión ao rexedor, pedían «polo menos un xesto de que nos van a axudar de verdade a conseguir ou noso obxectivo», tal e como explicaba ao termo da mobilización Rubén Río, que onte exerceu de portavoz do colectivo.
Desde o grupo de goberno recentemente pedíaselle á veciños «confianza» nas súas xestións para resolver a situación e que a liña de Tranvías chegue a O Puntal, unha zona na que residen ao redor de setecentos cidadáns, moitos deles maiores de 60 anos e que necesitan o autobús para desprazarse, por exemplo, ao centro médico ou a facer a compra.
Os veciños, no entanto, xa anunciaron onte que se non hai avances, a finais da próxima semana -probablemente o venres pola tarde- haberá unha nova protesta «e esta vez será máis forte». Agradecen aos cidadáns que se viron afectados «a súa paciencia e a cordialidade que demostraron».

Os primeiros orzamentos de Feijóo

Logo de anunciar a catástrofe económica en forma de buratos financeiros herdados do Goberno anterior, de utilizar a excusa da falta de recursos para acometer toda caste de recortes nos servizos e nas prestacións públicas, de fantasear con inexistentes planos de choque fronte á crise que non se traduciron en ningunha medida concreta e, enfin, de ameazar cunha drástica baixada nos orzamentos para 2010…, despois de todo iso a Xunta de Feijóo apresenta (por en canto apenas parcialmente: a nota de imprensa do Consello da Xunta e un power point na web da Consellaría de Facenda, en total 26 páxinas) un proxecto de orzamentos para o próximo exercicio no que a redución a respecto de 2009 limítase a 741 millóns de euros, un 3,3%, ben lonxe daquela drástica caída do 15% prognosticada hai un mes escaso pola conselleira de Facenda. Ao fío destes dados imponse unha primeira conclusión: que foi do desfase de 1.200 millóns de euros legado polo bipartito?

Canto ao cadro macroeconómico, o PP demonstra, máis unha vez, a súa incapacidade de elaborar un cadro propio para Galiza (o que publicitan é unha mera proxección dos estudos realizados para o conxunto estatal poloGgoberno español e por centros de estudo e análise privados, na súa maioría ligados ás entidades financeiras) e mesmo de planificar orzamentalmente o conxunto da lexislatura, tal e como onte denunciaba nestas páxinas Xesús Veiga. Trátase dun “ti vai facendo” financeiro que abala entre o derrotismo en materia de ocupación (estímase un incremento do paro de máis de dous puntos, até o 15%) coherente co abandono das políticas de emprego e o optimismo desatado á hora de estimar os efectos económicos do ano Xacobeo. E quizais sexa iso o que nos cómpre: pornos en mans do Apóstolo á vista da insolvencia do goberno de Feijóo. Porque imos precisar fe, moita fe, para darmos por bos os datos ofrecidos tras do Consello da Xunta do pasado xoves e que non resisten o mínimo contraste coa realidade non opinábel dos números. Reparemos senón nalgúns exemplos:

–O ano pasado o orzamento para servizos sociais ascendeu a 570 M€. Seica este ano, cun orzamento global de 577M€, o gasto en dependencia vai experimentar un incremento de 74, suba obrigada polo propio calendario de aplicación da Lei. Daquela, que outras partidas se van reducir? Residencias, centros de día, galescolas, discapacidade, menores …? Ú-la solidariedade?

–Os orzamentos sanitarios sofren unha redución de 38M€. Os educativos baixan 32 M€. O aforro en gasto corrente fica nun pírrico 1% verbo do orzamentado para 2009 … U-la austeridade e a blindaxe dos servizos públicos?

–Baixan tamén os orzamentos dedicados a I+D+i e á sociedade da información. Carecemos de información a respecto dos orzamentos para vivenda (temámonos o pior!). Redúcense os recursos destinados a políticas de emprego ao tempo que se anuncia o incremento nun 1% do investimento real mais, iso si, recorrendo ao financiamento privado de toda caste de infraestruturas e servizos, incluídos os sanitarios… Ú-la aposta polo crecemento e a dinamización económica?

Como ben di Fernando Blanco, o portavoz de Economía do BNG, estes non son uns orzamentos para impulsar o país e enfrontar a crise. Preso da estratexia madrileña, Feijóo segue a apostar polo “canto peor, mellor” deixando á sociedade galega indefensa. Nin burato, nin crecimento, nin austeridade nin solidariedade. Eis os primeiros orzamento do feijoísmo.

Isto non son inseguridades xurídicas

A nosaterra

BUS A O PUNTAL XA

Mais de medio cento de veciños da zona nedense de O Puntal protagonizaron onte ao mediodía a primeira dunha serie de manifestacións para reclamar un mellor servizo de autobús que, na actualidade, é deficitario para os residentes no lugar e impídelles desprazarse con fluidez a bordo do transporte público tanto ao centro da vila como a Ferrol.
O portavoz dun colectivo «que se reuniu de xeito espontáneo», indicou que se cortou o tráfico durante un cuarto de hora, aproximadamente, ao redor da unha e media da tarde na estrada que une Neda con Fene. Aínda que houbo algunha que outra escena de tensión -sobre todo cando un vehículo fixo o simulacro de pasar a cadea humana- Castro sinalou que «todo foi moi ben e vos veciños quedamos moi animados e coa sensación de que hai que seguir coas reclamacións para que, dunha vez, nos fagan caso». Agradeceu tamén «ou comportamento dá práctica totalidade dous condutores que se viron perxudicados».
Cal é o pano de fondo destas protestas? Que desde hai anos os veciños reclaman que chegue a O Puntal a liña de Tranvías que une Ferrol e Neda. Na actualidade queda no Camiño do Regueiro, aproximadamente a quilómetro e medio dunha zona «na que hai arredor de douscentos veciños maiores que teñen que depender doutros ou dun taxi para cousas tan sinxelas como ir ata o centro de saúde ou ao supermercado ».
O problema radica, sinalan, en que a concesión desa zona corresponde a Arriva, que a cobre co autobús que une Ferrol e A Coruña e cuxa frecuencia «é moi escasa e non resposta ás nosas necesidades».
foto voz

De paseo a Bruxelas

Que o Presidente do Governo Galego viaxe a Bruxelas está ben. Depois de todo, nesa capital como nas demais da Unión Europea: Estrasburgo, Luxemburgo, Frankfurt, as instituicións que nos reunen, toman decisións nosas e ás que votamos non poden se ignorar cando se trata da convivencia política, a economía e a política monetaria, as redes de transporte e enerxética, o medio ambiente, a xustiza, ou a acción internacional. Mais o paseo non se debe aplaudir cando se organiza aproveitando actividades menores ou visitas institucionais de escasa relevancia, utilizando os nomes de José Manuel Durão Barroso, Jerzy Buzet ou Joaquín Almunia para dar a impresión de que un saudo fugaz ou unha breve conversa protocolaria onde se coincida teñen algo a ver cos problemas ou aspiracións da sociedade galega.
Claro que é preciso achegarse con frecuencia e que Bruxelas veña a Compostela, ponto de destino en Galiza dun camiño que contribui a explicar a identidade europea. Mais, para as viaxes seren úteis, antes tería sido preciso formular aquí propostas serias, xa non digo un proxecto nacional como correspondería, en lugar de destruir o feito e de sementar o caos, tal como está a pasar.

Son muitos os asuntos que xustifican unha política galega acerca da Unión Europea. A cuestión enerxética é cada vez mais un asunto comunitario, sendo prioritario o desenvolvimento das enerxías renovábeis e en especial da enerxía eléctrica de orixe eólica. Qué pode explicar e demandar alí o xefe dun executivo que no país do vento empreendeu gravisimamente o camiño contrario, tollendo unha oportunidade crucial? Que pode dicer que fixo ou que quer facer a respeito do futuro da produción lactea galega e do desenvolvimento da agricultura, unha actividade decisiva para o noso futuro como do de todos os paises, se está a disculpar o non facer co argumento escapista das competencias estatais e borra todo o que se levaba feito; da industria do automóbel e da excelente industria auxiliar galega en crise, mais alá dos audis; da pesca nos mares comunitarios, se semella que non sabe que a frota galega está ainda discriminada; da incorporación a todas ás redes europea de transporte terrestres, ferroviarias, aéreas, liberándose da castradora pexa radial madrileña; do sistema educativo se no momento en que se europeiza lle retea aos centros e á universidade os recursos económicos precisos; da presenza da língua galega na Unión, como língua nacional e intercontinental, unha realidade que se fai cada vez máis evidente apesar do negacionismo do Governo que preside; da crise e do desemprego e do que debe facer a UE no mundo desde a perspectiva galega? Que dirá en Bruxelas da natureza privilexiada de Galiza e do que é preciso facer desde aquí e desde alí?. O Presidente da Comisión Europea, podería compreendelo. Enxergao mesmo desde o seu fogar nas Terras do Barroso do Támega e o Cávado, a unha carreiriña de can da Serra do Larouco que as une coa Limia e Monterrei.

Non parece que o Presidente de Galiza leve que dicer.

Nin calados nin con medo

Debo recoñecer o meu asombro pola riada de opinións a favor e en contra que motivou a miña presenza nunha tertulia radiofónica. Sería moito máis gratificante para min que as opinións viñeran dadas polo que eu poidera dicir neses debates e non polo simple feito de asistir, cousa común e corrente para responsables políticos de todo signo e en todas as cadeas de radio sen excepción.
Tiña eu a convicción de que debía escoitar en respectuoso silenzo as opinións de todo o mundo. E así o faría se non fora porque o presidente Feijóo, por si faltaba alguén, tamén tercia na controversia e a preguntas dos xornalistas de Intereconomía di que non coñece as capacidades para o debate de quen esto escribe, deixa esa valoración “para quenes o contrataron”, e deséxame toda a sorte do mundo.
Abrumado por merecer a atención de quen ostenta tan alto posto e precavido ante a posibilidade de que se me aplique o refrán de “cala logo outorga”, me animo a facer algunhas puntualizacións sobre os últimos acontecementos. De boa gaña daríalle as grazas ao presidente polos seus bos desexos senon fora porque para facelo utiliza dúas mentiras.
Primeiro porque el sabe que non hai ningún “contrato” ou polo menos este é tan irreal como o que el ten ca Cadena SER, onde tamén participa como tertuliano. O sr. Feijóo coma presidente e eu coma deputado temos dedicación exclusiva e estamos suxeitos á lei de Incompatibilidades polo que non podemos contratar nin recibir remuneración polos nosos servizos de ningunha empresa, nin mediática nin doutro signo.
E segundo porque algo sobre as miñas condicións para o debate sí debe saber o sr. Feijóo porque nalgunhas ocasións tivo a oportunidade de comprobalo en primeira persoa. A última con motivo do debate das pasadas eleccións xerais do Estado. E foi a última porque o sr. Feijóo preocupouse de que non houbera máis debates electorais dando boa mostra do seu sentido democrático.
Facer política a rebufo das mentiras e manipulacións dalgún medio de comunicación debe ser tremendamente fácil pero dende o meu punto de vista indigno de calquera responsable politico. Porque só de mentiras e manipulacións pódese calificar o tratamento dalgún medio aos últimos acontecementos.
Para os que non contamos co rencor como parte significativa da nosa personalidade resulta difícil entender que un gran medio de comunicación se marque como tarefa obsesiva o intento de destrución persoal de quen equivocadamente consideran o seu adversario. O acordo entre o BNG e o PSOE para garantir a presenza das dúas forzas en organismos e institucións como a Mesa do Parlamento ou o Consello de Contas, está por escrito e non admite lugar a dúbidas nin interpretacións. Non hai ningún intercambio. Hai compromiso de presenza de ambos nos dous organismos, simplemente porque ningún Parlamento democrático deixa fora dos lugares de debate, decisión e control, a unha forza política que conta co 16,57 % do electorado, 267.631 votos e 12 deputados.
Como corresponde a toda forza democrática, o BNG decide no seo dos seus organismos quen o representa en calquera ámbito. Tal foi así na decisión da Executiva Nacional, a proposta unánime do Grupo Parlamentar, para que fora eu quen ocupara o lugar que o Nacionalismo, por dereito propio, lle corresponde na mesa do Parlamento.
Converter esta limpa realidade nunha falsa novela negra de negociacións persoais, con escuros intercambios no que o único obxectivo é a conquista dun coche oficial, só cabe na cabeza de quen se guía pola máxima tramposa de: non deixes que a verdade te estrague un bo titular.
E para seguir nesa liña, si fai falta, rómpense criterios básicos de comportamento comunmente utilizados. Como o que establece como norma que nunha democracia avanzada, igual que é lexítima e saudábel a discrepancia, non caben os vetos contra ninguén polas súas ideas e credos, e moito menos os vetos a un medio de comunicación.
Fun convidado, e aceptei de bo grado, a participar nun debate radiofónico cada quince días no que estarían presentes responsables políticos de todas as tendencias e no que se me asegura poder expresar as miñas opinións con total liberdade nun programa de dúas horas cunha audiencia de máis dun millón de ouvintes de todo o Estado.