Benvido, Mr. Marshall Plurilingüismo armónico

Un pobo que non respéctese a se mesmo xamais conseguirá ser respectado polos demais. Un pobo que crea que a súa cultura propia é unha limitación, e que só é posible alcanzar a dignidade asimilándose a outros pobos e a outras culturas é un pobo disposto a asinar ou seu propio certificado de defunción. Todos vos pobos do mundo posúen as súas linguas propias. Pode darse ou caso de que un país posúa diferentes linguas faladas e recoñeza unha ou varias linguas oficiais na súa Constitución. Con todo sempre adoita quedar moi claro que as linguas faladas e as linguas oficiais son elementos constitutivos dá realidade histórica e cultural de cada pobo e cada país, razón pola cal han de estar dotadas de protección legal. A linguaxe é un elemento consubstancial dá natureza humana. Vos homes somos uns «animais que posuímos linguaxe», segundo dicía Aristóteles. Sen ela non seriamos verdadeiramente humanos. Con todo a linguaxe é, ademais dunha parte consubstancial de cada un de nós e dá nosa identidade persoal, un feito de natureza esencialmente social. Por esta razón, do mesmo xeito que se recoñecen dereitos ás colectividades, ademais de aos individuos, tamén pode falarse dá necesaria protección que han de posuír as linguas de cada comunidade política.
Vos seres humanos, como seres empalabrados que somos, vivimos, pensamos e expresámonos/expresámosnos dentro dunhas linguas que son indisociables dás comunidades nas que estamos social e politicamente integrados. Unhas comunidades que son as que nos garanten ou recoñecemento e ou gozo de todos vos nosos dereitos. E é por esta razón pola que non pódese afirmar que a elección dunha lingua na que falar ou na que ser escolarizado é unha opción totalmente libre, similar á elección de calquera produto nun mercado globalizado.
Dicía ou propio Aristóteles que «para vivir só hai que ser un animal ou un deus». Como non podemos ser nin unha destas cousas nin a outra, e como \ que vivir nunha comunidade política, teremos que estar dispostos a aceptar que as linguas faladas polas xentes desa comunidade na que vivimos, dá que tamén podemos marchar, son unhas linguas diferentes ás demais linguas do mundo. Aínda que nalgunhas desoutras linguas publíquese a maior parte dá ciencia e a cultura globais, ou aínda que sexan as predominantes non mundo dous negocios, ou poder político ou a diplomacia.
A Constitución Española recoñece que as linguas faladas e oficiais en Galicia son ou castelán e ou galego. Esas dúas linguas han de gozar de protección legal e ou seu uso e ou seu coñecemento son un dereito e un deber para todas as persoas que desexen vivir nesa comunidade.
Hai non mundo linguas como ou inglés que nos últimos anos conseguiron acaparar ou campo dás ciencias e que son de uso obrigado non mundo dous negocios. Ou coñecemento do inglés e outras linguas é fundamental para ser un científico e para desenvolverse en determinadas esferas internacionais. Non entanto iso non quere dicir que todos vos galegos deban saber falar inglés para desenvolverse non futuro non mercado laboral e moito menos para vivir en Galicia (un país non que dubido que máis que unha ínfima minoría do seu políticos teñan un bo dominio do inglés). Para traballar en Alemaña, agora e non futuro, seguirá sendo necesario falar alemán, en Francia ou francés e na China , ou maior e máis fabuloso mercado mundial, ou chinés. En ningún deses países -orgullosos dá súa identidade- deise nin dirase que ou inglés vaia ser unha lingua oficial.
É dubidosamente constitucional que un profesor teña que impartir a súa docencia en inglés en Galicia (posto que, pola mesma razón, nun futuro non moi afastado tería que facelo en chinés). Ou inglés, e outras linguas non faladas en Galicia, debe ser estudado a fondo, como a física, as matemáticas ou a historia, porque é unha materia básica do currículo. Con todo ou inglés non é, nin será nunca, unha lingua que na futura Galicia plurilingüe conviva harmoniosamente co galego e ou castelán nun novo paraíso do zapping lingüístico.
Ou excesivo ascenso do inglés non campo científico e ou retroceso doutras linguas esenciais nel, como ou alemán ou ou francés, así como a invasión do inglés nos medios de comunicación de masas, trae consigo un proceso de uniformización e empobrecemento do pensamento e a cultura en todo ou mundo, solidario coa imposición do dominio político e militar dúas EE.?UU. e a uniformización dous mercados mundiais, que só son unha pequena parte dá realidade histórica do noso planeta.
Cando vos nosos parlamentarios discutan en inglés «para ver se se lles entende», como dixo un parlamentario do PP que só debe entender ou castelán, entón será crible este novo modelo de trilingüismo paritario. Mentres tanto, vos que vivimos non mundo real sabemos que ese modelo non é máis que unha inviable cerimonia dá confusión, grazas á que se espera que non medio do máis absoluto fastío pais e alumnos decidan abandonar para sempre ou galego e consígase así que ou único idioma verdadeiramente cosmopolita en Galicia sexa de novo ou castelán.
JOSÉ CARLOS BERMEJO BARREIRA CATEDRÁTICO DE HISTORIA ANTIGA DÁ UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA
a voz